Ministranci i Lektorzy

Liturgiczna Służba Ołtarza – ministranci

 

 

Spotkania dla Liturgicznej Służby Ołtarza

 sobota g. 10.00

 w Domu św. Zygmunta.

Na spotkania zaprasza opiekun Liturgicznej Służby Ołtarza –

ks. Bogdan Nowicki

 

Czekamy na nowych chętnych chłopców od klasy trzeciej, którzy po odbyciu okresu

przygotowania będą mogli pełnić piękną służbę przy Chrystusowym ołtarzu.

 

 

Najnowszy wpis

 

Ustanowienie ministrantów.

      W Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata 25 listopada 2018 r. w naszej parafii św. Stanisława biskupa i męczennika odbyła się uroczystość ustanowienia ministrantów, której przewodniczył proboszcz ks. kanonik Andrzej Stopyra. Tego dnia do grona służby liturgicznej zostało włączonych dwudziestu jeden chłopców, którzy po odpowiednim przygotowaniu złożyli przyrzeczenia ministranckie i zostali włączeni do LSO parafii konkatedralnej.

    Ceremonia rozpoczęła się o godz. 11.00 uroczystym wejściem. Kandydaci zajęli miejsca przed prezbiterium, a za nimi w pierwszych ławkach siedzieli ich rodzice, jako ci, którzy są pierwszymi wychowawcami i przekazicielami wiary. We wprowadzeniu do liturgii ks. Proboszcz podkreślił, jak wielkie znaczenie mają ministranci, którzy przez swoją posługę pomagają wiernym w przeżywaniu liturgii. Po Ewangelii odbył się pierwszy element promocji, jakim było przedstawienie i prośba skierowana przez opiekuna LSO ks. Michała do ks. Proboszcza o przyjęcie kandydatów do grona ministrantów. Każdy kandydat mówiąc „Jestem” i wchodząc na pierwszy stopień ołtarza wyrażał swoją gotowość do podjęcia posługi w Kościele. Kolejny element stanowił dialog z rodzicami przyszłych ministrantów i ważne pytanie skierowane do nich: „A zatem pytam was, Rodzice, czy chcecie, aby wasze dzieci pełniły świętą służbę w zgromadzeniu liturgicznym wspólnoty parafialnej?” po otrzymaniu zgody padło pytanie o to czy chcą chcecie czynnie współpracować z duszpasterzem nad ich formowaniem. W kazaniu ks.  Andrzej podkreślał jak ważne jest być świadkiem Chrystusa i że jest to powołanie, które trzeba pielęgnować i rozwijać.

Po homilii nastąpił najważniejszy element ustanowienia. Ksiądz Proboszcz pytał kandydatów: Czy chcecie służyć  Bogu w kościele, przy ołtarzu, podczas świętych obrzędów? Czy wiecie, że służba liturgiczna nakłada na was trudne obowiązki pilności, sumienności i takiego postępowania, by podobać się Panu Jezusowi, któremu macie służyć? Czy przyrzekacie, że będziecie podejmować wszystkie swoje obowiązki, by dobrze pełnić świętą służbę? Po wypowiedzeniu słów: chcę, wiem, przyrzekam każdy z kandydatów powtarzał słowa przyrzeczenia: Ja, (Imię i Nazwisko), przyrzekam całym swym życiem pełnić wierną służbę Bogu, chcę być gorliwym ministrantem przy ołtarzu, wzorowym uczniem w szkole, posłusznym synem i kochającym bratem w gronie rodziny oraz dobrym kolegą w pracy i zabawie. Chcę żyć i postępować według „Zasad ministranta”. Króluj nam, Chryste!

Modlitwa ustanowienia, poświęcenie szat liturgicznych i odnowienie przyrzeczeń wszystkich ministrantów zakończyło obrzęd. Nowo ustanowieni ministranci zajęli miejsca w prezbiterium. Po Mszy świętej każdy z nowo ustanowionych ministrantów otrzymał dyplom. Swoje dyplomy uznania z rąk ks. proboszcza odebrali też ministranci i lektorzy pełniący przez kilka lat swoją posługę przy ołtarzu.

Zamiast zakończenia – zaproszenie.

Wraz ze wszystkimi którzy posługują w parafii konkatedralnej w Lubaczowie pragniemy zachęcić wszystkich chłopców do służby Chrystusowi przy Jego ołtarzu. Można dołączyć się w każdej chwili. Spotkania formacyjne mamy w każda sobotę o godzinie 10.00 z lektorami tzw. Odbywają się w każdy czwartek o 19.00. bycie ministrantem to nie tylko posługa przy ołtarzu. To spotkania, zawody – rywalizacje sportowe, to konkursy, radość z wyjazdów, wędrówek.

Serdecznie zapraszamy.

 
Kim jest ministrant?

Najogólniej można powiedzieć, że ministrant to sługa Chrystusa. Już samo to jest ogromnym wyróżnieniem i zaszczytem. Słowo ministrant pochodzi od łacińskiego – “ministrare”, co oznacza “służyć”. Posługa ministranta związana jest nierozłącznie z miejscem jej sprawowania, a więc z kościołem. To tu ministranci są najbardziej widoczni – są ubrani w komże, kolorowe stroje albo białe alby przepasane cingulum. Asystując kapłanowi, uświetniają liturgię.

Ministranci służą podczas mszy św. w niedzielę, na jednej wybranej mszy św. w tygodniu oraz na nabożeństwach.

 

 

Histo­ria posługi ministrantów

 

Począt­ków służby ministranckiej można dopa­try­wać się już w Biblii. Nowy Testa­ment mówi nam o chłopcu, który przed cudow­nym roz­mno­że­niu chleba przy­niósł pięć chle­bów i dwie ryby, by Chry­stus uczy­nił cud (J 6, 8–9) roz­mno­że­nia pokarmu. Tra­dy­cja uznaje go za “pra­mi­ni­stranta”; przy­niósł on bowiem nie­jako pierw­sze dary ofiarne. Inna teo­ria mówi, iż Chry­stus uczy­nił pierw­szymi mini­stran­tami apo­sto­łów: św. Pio­tra i św. Jana, któ­rym naka­zał zna­le­zie­nie wie­czer­nika i przy­go­to­wa­nie wie­cze­rzy pas­chal­nej (Łk 22, 7–13).

W pierw­szych wie­kach Kościoła funk­cje litur­giczne poza bisku­pem i pre­zbi­te­rem speł­niali wyłącz­nie dia­koni. W miarę roz­sze­rza­nia się Kościoła potrzeba było więk­szej ilo­ści ludzi do posług; papież Kor­ne­liusz w swym liście wymie­nia kle­ry­ków niż­szych świę­ceń: sub­dia­ko­nów, ako­li­tów, lek­to­rów i ostia­riu­szy. Wła­śnie spo­śród ako­li­tów, zano­szą­cych komu­nię św. nie mogą­cym uczest­ni­czyć w litur­gii wywo­dził się główny patron służby litur­gicz­nej: św. Tar­sy­cjusz (I połowa III w.) — męczen­nik Eucharystii.

Chłopcy-ministranci przy ołta­rzu zaczy­nają regu­lar­nie słu­żyć od prze­łomu IV/V wieku. Wywo­dzą się oni od chłopców-lektorów i chłopców-akolitów (WdL str. 169).

 

 

Zada­nia mini­stran­tów w cza­sie liturgii

 

Do głów­nych zadań mini­stran­tów wobec cele­bransa (mają one cha­rak­ter pomoc­ni­czy) należą:

  • pomoc w ubra­niu cele­bransa w szaty liturgiczne,
  • nie­rzadko przy­go­to­wa­nie ksiąg i litur­gii pod wzglę­dem tech­nicz­nym (obie powyż­sze funk­cje speł­nia zazwy­czaj kościelny-zakrystian),
  • przy­no­sze­nie świec, wina, chleba, naczyń litur­gicz­nych do ołtarza,
  • dodat­kowe funk­cje losowe (np. przy­nie­sie­nie hostii, gdy bra­kuje jej w patenie),

Do zadań mini­stran­tów wobec ludu wier­nych (w cza­sie Mszy cum populo — z ludem):

  • bycie przy­kła­dem w posta­wach, gestach, słowach,
  • dawa­nie znaku dzwon­kiem, celem przy­po­mnie­nia zmiany postawy,

 

Funk­cje ministrantów

Aspirant i kandydat
Okres ten powinien trwać rok. W tym czasie przyszli ministranci nie zakładają jeszcze komży ani żadnej innej szaty liturgicznej. Na zbiórkach uczą się podstaw służenia oraz poznają modlitwy ministranckie. Po wstępnym okresie przygotowania, który trwa około 3 miesięcy, przyjmowani są uroczyście na kandydatów. Następnie, przez kolejne 6 do 9 miesięcy, pogłębiają swoją wiedzę o roku liturgicznym, używanych szatach i naczyniach liturgicznych oraz kontynuują naukę służenia.
Ministrant Ołtarza
Najważniejszym zadaniem ministranta ołtarza jest służenie kapłanowi przez przynoszenie i podawanie darów oraz wcześniejsze ich przygotowanie. Dlatego też na zbiórkach formacyjnych poznaje wszystkie naczynia oraz szaty liturgiczne. Troszczy się również o to, aby były one otoczone wielkim szacunkiem.
Choralista
Najważniejszą funkcją choralisty jest dawanie znaków dzwonkami. Czyni to podczas wyjścia z zakrystii, trzykrotnie dzwoniąc dzwonkiem, który wisi przy drzwiach zakrystii. Oprócz tego uderza w gong i dzwoni dzwonkami w czasie Eucharystii (przed i po Przygotowaniu Darów, przed i po Przeistoczeniu oraz podczas niego w odpowiednich momentach, oraz po Baranku Boży i tuż przed Komunią św.). W czasie formacji choralista uczy się śpiewu oraz odpowiedzi na wezwania kapłana podczas Mszy Świętej.
Ministrant Światła
Do obowiązków ministrantów światła należy noszenie świec podczas procesji oraz w czasie odczytywania Ewangelii. Na zbiórkach w szczególny sposób zagłębiają się w symbolikę światła. Chrystus bowiem został zapowiadany jako Światłość. Sam również nazywał siebie Światłością świata.
Ministrant Krzyża
Drugą funkcją, wykonywaną przez ministrantów w stopniu ministranta księgi, jest funkcja ministranta krzyża. Jego zadaniem jest niesienie krzyża w czasie różnych procesji, tak podczas liturgii jak i nabożeństw. Szczególnym okresem dla krucyferariusz jest Wielki Post i przypadające w nim nabożeństwo drogi krzyżowej. Ministrant krzyża poznaje symbolikę oraz znaczenie krzyża, jako jednego z najważniejszych znaków naszej wiary.
Ministrant Księgi
Odpowiedzialny jest za wszelkie księgi liturgiczne używane podczas Mszy Świętej oraz nabożeństw. Przed liturgią do jego obowiązków należy zaznaczenie odpowiednich czytań w lekcjonarzu, przygotowanie Ewangeliarza oraz Mszału. Podczas Mszy Świętej podaje Mszał kapłanowi sprawującemu Eucharystię. Musi więc znać dokładnie układ i rozmieszczenie tekstów.
Ministrant Kadzidła
Ministrant kadzidła posługuje do kadzidła (trybularza) oraz naczynia z wonną mirrą, zwanego łódka (lub navicula – stąd: naviculariusz). Podaje on kadzidło kapłanowi (jeśli nie ma diakona) lub sam wykonuje okadzenia podczas obrzędów. Dba o właściwe przygotowanie, rozpalenie kadzidła, oraz o czystość tych sprzętów. Zna dobrze znaczenie oraz zastosowanie kadzidła podczas liturgii i nabożeństw. Szczególnie kształtuje w sobie postawę modlitwy (por. Ap 8,3-4).
Ministrant Wody
Ministrant wody w czasie spotkań formacyjnych poznaje symbolikę oraz zastosowanie wody w liturgii. Szczególnie kształtuje w sobie postawę czystości i przejrzystości. W czasie obrzędów podaje kapłanowi wodę święconą do pokropienia wiernych lub do poświęcenia. Dba o kociołek z wodą oraz o kropidło.
Ministrant mitry i pastorału
W ramach stopni ministranta ołtarza można także umieścić funkcję ministranta mitry i pastorału. Są to posługujący odpowiedzialni za insygnia biskupie: mitrę i pastorał oraz za ich trzymanie i podawanie. Swoją funkcję spełniają podczas liturgii sprawowanej przez biskupa (np. Msza pontyfikalna). Podczas zbiórek dobrze poznają pochodzenie i symbolikę insygniów biskupich oraz używanie ich podczas obrzędów.
Lektor
Ustanowiony do czytania fragmentów z Pisma Świętego, z wyjątkiem Ewangelii. Może również podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy niema kantora (psałterzysty), może również wykonać psalm między czytaniami i śpiew przed Ewangelią. Każdy ministrant, który chce zostać lektorem, powinien przejść kurs poprawnego czytania i szacunku do Pisma Świętego. Ten stopień ministrancki obejmuje również posługę Psałterzysty, który wykonuje psalm między czytaniami oraz aklamację przed Ewangelią.
Ceremoniarz
Jest to najbardziej zaszczytna i najważniejsza posługa w formacji ministranckiej. Do obowiązków ceremoniarza należy: – przeprowadzenie próby liturgii, – czuwanie nad przebiegiem liturgii, – dawanie znaków celebransowi oraz asyście, co należy w danym momencie zrobić, – podawanie modlitw i dodatkowych tekstów celebransowi, – ustawianie procesji na wejście i wyjście, – obsługa mikrofonu, – rozpoczęcie modlitw przed i po Mszy Świętej, – interweniuje w nietypowych sytuacjach, które zakłócają przebieg liturgii, np. brak puryfikaterza, itp. Ceremoniarzem może więc zostać osoba, która dobrze zna liturgię i przeszła odpowiednie kursy. Ceremoniarz może też pełnić funkcję Animatora, który pomaga opiekunowi ministrantów w formacji osób należących do Wspólnoty Ministranckiej. Musi wykazywać się dużą wiedzą oraz umiejętnością pracy z dziećmi i młodzieżą.